- deamo
- dĕ-ămo, āvi, ātum, 1, v. a., to be desperately in love with, to love dearly or passionately (ante-class.), "vehementius amare," Non. 97, 21 (cf. depereo ).I.Prop.:II.
illa, quam tuus gnatus annos multos deamat, deperit,
Plaut. Epid. 2, 2, 35; id. Poen. 4, 2, 72; Afran. ap. Non. l. l. (v. 357 Ribbeck): Laber. ap. Charis. l, p. 84 P. (v. 41 Ribbeck).—Transf.A.Of things, to be quite in love with, delighted with:deamavi... lepidissima munera,
Plaut. Poen. 5, 4, 3; cf.:dona deamata acceptaque,
id. Truc. 4, 1, 5: deamo te, Syre, I am greatly obliged to you, * Ter. Heaut. 4, 6, 21.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.